نابهنگام

سری بازی های Assassin’s Creed یکی از موفق ترین و محبوب ترین سری بازی های نسل هفتم محسوب می شوند. اولین نسخه از این سری با شخصیت محبوب الطائر توانست توجه بسیاری را به سری بازی جدید یوبی سافت جلب کند. پس از آن سه گانه اتزیو آغاز شد و شخصیت اصلی این سه گانه را به یکی از محبوب ترین شخصیت های تاریخ بازی های رایانه ای تبدیل کرد. اما آخرین نسخه از این سری بازی با نام “مکاشفات” بسیاری از طرفداران و منتقدان را ناراضی کرد.

در این مقاله قصد داریم تا به نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed 3 ، آخرین نسخه از این سری بازی در نسل هفتم بپردازیم. سومین عنوان اصلی سری بازی “فرقه قاتلین” سرشار از نکات مثبت حیرت آور و نکات منفی عجیب است. گاهی نکات مثبت بازی کننده را به هیجان می آورد و گاهی نکات منفی بازی کننده را از بازی بیزار می کند.

در نوشته زیر به بررسی این بازی در پنج بخش داستان ، گرافیک ، گیم پلی ، موسیقی و صداگذاری خواهیم پرداخت:

Assassin’s Creed 3 سرشار از نکات مثبت حیرت آور و نکات منفی عجیب است.

انقلاب سیاه

کانر یک سرخپوست دورگه است که پدر او یکی از تمپلار های موثر در جریانات انقلاب آمریکا است. کانر پس به آتش کشیده شدن قبیله و مرگ مادرش ، تصمیم می گیرد که به انجمن برادری اساسین ها ملحق شود و انتقام مادر و قبیله ی خود را از پدرش بگیرد اما در گذر زمان کانر متوجه می شود واقعیت بسیار با تصورات او قاصله دارد…

روند داستان بازی بسیار پر فراز و نشیب است. بازی آغازی کسل کننده و کند دارد اما با وارد شدن اولین شوک بازی در مورد پدر کانر ، داستان بازی روند مثبتی در پیش می گیرد. داستان بازی دوران کودکی و نوجوانی کانر و چگونگی تبدیل شدنش به یک اساسین حرفه ای را بسیار ناقص و الکن روایت می کند.

در ادامه بازی نیز ، داستان روند سطحی خود را ادامه می دهد. چگونگی آشنایی کانر با سران لیبراسیون ها و همراهی وی با آن ها بسیار سطحی روایت می شود. حوادث و اتفاقات بعدی داستان از جمله ملاقات کانر با پدرش و مجادله های کانر با تمپلار ها نیز بودن منطق روایی است و تمامی حوادث پایانی داستان بدون هیچ مقدمه ای روی می دهند و به هیچ عنوان وقایع داستان حسی را به بازی کننده منتقل نمی کنند.

از دیگر ضعف های پردازش داستانی بازی می توان به نبود شخصیت زن در بازی اشاره کرد. در نسخه های پیشین شخصیت های زن ، نقش موثری در جذابیت و سیر وقایع داستان ایفا می کردند و نبود شخصیت زن در بازی ، هم به روند داستان و هم به شخصیت پردازی کانر آسیب می رساند.

شخصیت پردازی را می توان از نکات منفی بازی دانست. کانر به عنوان شخصیت اصلی بازی پردازش ضعیفی دارد ، به طوری که هیچ گاه مخاطب دلیل تصمیم های عجولانه و غیر منطقی اون را نمی فهمد و هیچ گاه با او احساس همذات پنداری نکرده و با او در داستان همراه نمی شود.

همچنین شخصیت ایزراییل نیز پردازش مناسبی ندارد و مخاطب باید او را باالجبار به عنوان پیر دانا بپذیرد. همچنین دیگر همراهان کانر و سران لیبراسیون ها به خوبی شخصیت پردازی نمی شوند. اما بر خلاف شخصیت های مثبت ، شخصیت های منفی داستان نظیر پدر کانر و چارز لی ، شخصیت پردازی دقیق و مناسبی دارند. همچنین جرج واشنگتن علیرغم حضور کوتاهش ، از شخصیت پردازی خوبی برخوردار است.

داستان دیگری که به طور موازی با داستان کانر روایت می شود ، داستان دزموند است. دزموند برای جلوگیری از نابودی جهان و پی بردن به اسرار قطعات عدن ، به آمریکا سفر می کند و با جستجو کردن منابع قدرت و کلید به دنبال جلوگیری از نابودی جهان و نجات دادن هم نوعان خود است اما وقایعی پیش روی دزموند او را با چالشی عظیم مواجه می کند…

داستان دزموند علیرغم کوتاه بودن ، سیر بسیار بهتری را نسبت به داستان کانر را طی می کند و یک پایان آبرومندانه را برای این سری رقم می زند. مردد بودن دزموند درباره رفتار های پیشین اش و ناراحتی او از بابت مرگ لوسی به زیبایی روند شخصیت سازی او را کامل می کند و برای اولین بار در این سری ، دزموند از قالب وسیله خارج شده و به یک شخصیت بدل می شود. پایان بازی نیز با وجود کلیشه ای بودن ، به خوبی داستان سری را خاتمه می دهد.

به عنوان جمع بندی می توان گفت داستان بازی ضعیف تر از قسمت های پیشین ظاهر می شود اما همچنان توانایی جذب و همراه کردن مخاطب را تا پایان داستان داراست.

برای اولین بار در این سری ، دزموند از قالب وسیله خارج شده و به یک شخصیت بدل می شود.

تصویر سوخته

سومین نسخه فرقه قاتلین بدون شک عجیب ترین گرافیکی است که تا به حال در بازی های نسل هفتم وجود داشته است. برخی ویژگی های گرافیکی بازی آنچنان شما را به تحسین وا می دارد که دقایقی را محو تماشای آن می شوید و برخی مشکلات گرافیکی آنقدر عجیب است که فکر می کنید با یک عنوان نسل پنجمی مواجه هستید.

در ابتدا به بررسی افکت ها می پردازیم. افکت آب و باران بسیار تحسین برانگیز است ، اما مشکل جایی آغاز می شود که این دو افکت هیچ تعاملی با یکدیگر برقرار نمی کنند. نه بر اثر بارش باران تعداد چاله های آب افزایش پیدا می کند و نه اثری از بارش باران را می توان بر سطح رود ها و چاله های آب مشاهده کرد. همچنین افکت باران با هیچ یک از اجزای محیط تعامل ندارد و با هیچ جسمی در محیط برخورد نمی کند. تنها ما تصویری از باران را در میان تصویر می بینیم و پس از آن همه اجسام خیس می شوند. البته باید اشاره کرد که خیس شدن سنگ فرش های خیابان ها و گل شدن جاده های خاکی بسیار خوب اجرا شده است اما اشکال در این است که این ری-اکشن ها از پیش تعیین شده اند و هیچ یک به صورت Real-Time رخ نمی دهند.

پس از افکت آب و باران می رسیم به افکت خون. این افکت همچون نسخه های پیشین بازی وجود خارجی ندارد. در واقع در هیچ کجای بازی خونی جاری نمی شود ، حتی اگر به ضرب و شتم شدید دشمنان خود با یک تبر سرخپوستی بپردازید! همچنین هنگامی که شخصیت های بازی در صحنه های سینمایی دچار خونریزی می شوند ، خارج از این صحنه بدون کوچک ترین نشانی از خون ریزی اند و دوباره در صحنه ی سینمایی بعدی ، رنگ خون بر روی لباس آن ها نقش می بندد.

افکت دیگری که در این عنوان به کرّات به چشم می خورد ، افکت آتش است. افکت آتشی که بسیار ضعیف و بی دقت کار شده است ، به طوری که این افکت آتش از زاویه رو به رو مقداری شباهت به آتش دارد اما از زوایای کناری به شکل یه خط دیده می شود. همچنین علیرغم افکت بی نظیر گرد غبار و مه و دود در این عنوان ، در کمال تعجب افکت آتش دود زا نیست. افکت برف نیز در عنوان علیرغم مانور زیاد سازندگان بازی روی آن ، ضعیف است. بارش برف همچون “مکاشفات” بسیار ضعیف کار شده و افکت برف و حرکت در آن ، با وجود پیشرفت نسبت به نسخه قبلی ، همچنان غیر قابل قبول است.

پس از بررسی افکت ها به مقوله تکسچر ها می رسیم. تکسچر ها در این بازی دو قسمت تقسیم می شوند. تکسچر های زمین و خیابان ، تکسچر ها دیگر اجسام موجود در بازی. در واقع تکسچر های جاده ها و خیابان ها فراتر از آن چیزی است که تا به حال در هر عنوانی دیده شده است و به شدت به واقعیت نزدیک است. اما تکسچر ها دیگر بازی کیفیتی بسیار پایین دارند که مشخصاً مدت زمان کوتاه ساخت و وسعت محیط های بازی ، باعث پایین بودن کیفیت تکسچر ها است. در عین حال تکسچر های بازی در دنیای مدرن کیفیتی بسیار بهتر از تکسچر های دوران انقلاب آمریکا را دارا اند.

منابع نور در بازی ، مانند شمع ها و چراغ ها ، هیچ گونه سایه ای ایجاد نمی کنند.

حال به مقوله چهره پردازی می رسیم. چهره کانر بسیار پر جزئیات و با کیفیت کار شده است و به لطف استفاده از تکنولوژی موشن کپچر ، حرکات صورت در حالات مختلف و هنگام حرف زدن ، بسیار طبیعی از آب در آمده است. اما برخلاف کانر ، چهره دیگر شخصیت های بازی خالی از جزئیات و بدون هیچ گونه بافتی است. با این حال استفاده دقیق از تکنولوژی موشن کپچر ، این ضعف در چهره پردازی را ، با حرکات طبیعی صورت پوشش می دهد.

پس از چهره پردازی ، نورپردازی بازی را مورد بررسی قرار می دهیم. نور پردازی را می توان از ضعف های بازی به شمار آورد. بازی برخلاف گفته سازندگان ، به هیچ وجه از سیستم گردش روز و شب استفاده نمی کند و هیچ گاه اندازه یا جهت سایه ها در بازی تغییر نمی کند. همچنین با ورود به یک مرحله ناگهان وارد شب شده و با ورود به مرحله ای دیگر ، دوباره به روز بر می گردیم. سایه زنی بر روی اجسام نیز به خوبی صورت نمی گیرد و باعث مصنوعی جلوه کردن اجسام می شود. خورشید هیچ اشعه ای ندارد و تنها به شکل یک لکه روشن در آسمان مشخص است. همچنین دیگر منابع نور در بازی ، مانند شمع ها و چراغ ها ، هیچ گونه سایه ای ایجاد نمی کنند. بار ها در بازی پیش می آید که باران و برف در حال باریدن باشند و شما خورشید و حتی سایه های به وجود آمده در معرض نور خورشید را ببینید.

طراحی اجسام در بازی بسیار ضعیف است. درختان و گیاهان کوچکترین شباهتی به درخت یا گیاه ندارند و گیاهانی که روی زمین روییده اند ، مانند افکت آتش ، یک دو بعدی هستند و از زوایای دیگر تنها به شکل یک خط دیده می شوند. طراحی حیوانات نیز مانند درختان پر اشکال است. یقیناً اسب های نسخه ی دوم بسیار شبیه تر به نمونه واقعی یک اسب بودند تا اسب هایی که در این نسخه می بینیم. گاوها ، گوزن ها و آهو ها ، خوک ها و بسیاری از سگ ها نیز از این مشکل بهره می برند. اما برعکس این حیوانات ، طراحی خرس ها ، گرگ ها و سمور ها بسیار زیباست و به نمونه اصلی بسیار نزدیک است.

از دیگر اشکالات فنی بازی می توان به افت فریم های عجیب در بازی اشاره کرد. بطوری که کمتر لحظاتی در است که بازی دچار افت فریم نباشد. همچنین فیزیک بازی بسیار پر ایراد است ، تمامی اجسام قابلیت فرو رفتن در یکدیگر را دارند ، از جمله کانر و اسب ، کانر و تفنگ و در کمال تأسف کانر و عابران پیاده (!) برگ ها ، گیاهان ، برف ، باران و بسیاری از اجسام موجود در بازی هیچ گونه فیزیکی را دارا نیستند.

با گذشتن از موارد فنی ، سرانجام به بخش هنری گرافیک می رسیم. طراحی هنری بازی در یک کلام تحسین برانگیز است. طراحی لباس ها و گوناگونی بسیار زیاد آن ها و دقت بر طراحی آن ها بر اساس شیوه مرسوم قرن ۱۸ ، خارق العاده است. همچنین می توان لباس کانر را زیباترین لباس دیده شده در این سری نامید. طراحی بسیار زیبای لباس و همگونی بسیار زیاد آن با فضای سرخپوستی و آمریکایی بازی ، باعث آن شده که لباس کانر به لباسی منحصر بفرد در میان دیگر لباس های این سری بدل شود. طراحی و اجرا دیگر لوازم کانر همچون تبر مخصوص او و همچنین دیگر ابزار های قابل خرید در بازی ، که طراحی بسیار متفاوتی نسبت به نسخه های گذشته دارند ، بسیار خوب صورت پذیرفته است.

خانه ها ، کشتی ها و شهر ها در بازی طراحی و اجرای بسیار زیبا و تحسین برانگیزی دارند.حتی جنگل ها نیز علیرغم اجرای پر ایراد ، طراحی خوبی دارند. طراحی خانه ایزراییل نیز بسیار زیبا و نزدیک به واقعیت است. به صورت کلی می توان گفت این عنوان در بخش هنری بهتر از بخش فنی گرافیک ظاهر می شود.

کیفیت افکت خون ، چهره پردازی و نورپردازی بازی در این تصویر به طور کامل قابل مشاهده است.

عقاب خسته

حال به بررسی گیم پلی بازی می رسیم. در ابتدا باید گفت که بازی هسته گیم پلی نسخه های پیشین را حفظ کرده و با اضافه کردن تغییراتی کوچک و بهبود در بخش های مختلف ، سعی در ارتقاء آن داشته است.

ابتدا بخش پلتفرمر را مورد بررسی قرار می دهیم. المان های پلتفرمر در این عنوان نسبت به نسخه های پیشین با تغییر خاصی مواجه نشده است. این در حالی است که نسخه دوم تغییرات بسیار زیاد و تأثیر گذاری را نسبت به نسخه اول به بخش پلتفرمر وارد کرده بود. روند این تغییرات در “برادری” هم ادامه داشت اما در این نسخه تنها تغییرات این بخش اضافه شدن برخی از درختان به این بخش و توانایی گذشتن ستون ها است. نکته قابل توجه کم کاربرد بودن تغییرات این نسخه است. درختان درون شهر قابلیت پلتفرمر ندارند و در مکان هایی درختانی با قابلیت پلتفرمر وجود دارد ، نیازی به استفاده از درختان نیست. در واقع این درختان برای جایگزینی ستون ها در ایتالیا ، به این بازی اضافه شده اند که نقش خود را به خوبی ایفا نمی کنند.

حال به بخش مبارزات بازی می رسیم. انیمیشن های مبارزات بسیار زیبا و متنوع هستند و حتی تا پایان بازی ، گاهی در حین مبارزات ، انمیشین های جدیدی می بینید. هوش مصنوعی دشمنان در مبارزات افزایش یافته و هر چه با فرد ماهر تری وارد مبارزه شوید ، کار شما برای رو در رویی با وی سخت تر خواهد بود و برای کشتن او نیاز به دقت بیشتری دارید. هر سلاح جدید با ورود به بازی ، تعدادی انیمیشن جدید را به مبارزات اضافه می کند. سیستم ضدحمله در مبارزات تکمیل شده و با اضافه شدن دو قابلیت جدید در هنگام زد حمله ، تنوع شیوه های مبارزه را در بازی ، افزایش پیدا کرده است.

یکی دیگر از اجزای جدید گیم پلی بازی ، تبر موهاوک کانر است. این تبر ضمن زیبایی ، بسیار کار آمد است و سرعت و روش های مبارزه را افزاش می دهد. شاید بتوان گفت تنها ایرادی که به تبر وارد است ، عدم توانایی پرتاب آن است.

تیر و کمان نیز یکی از سلاح های جدید موجود در بازی است. مکانیزم استفاده از تیر و کمان بسیار ساده و اولیه است. تنها باید هدف در تیر رس شما باشد و با زدن یک دکمه ، تیر پرتاب می شود. همین ساده و اولیه بودن این مکانیزم باعث می شود که از جذابیت استفاده از آن کاسته شود و لذت نشانه گیری از بین برود.

در منوی سلاح ها و وسایل شما ، وسایل جدیدی همچون تیر های طنابدار دیده می شود که بازی نه هیچ گاه چگونگی استفاده از آن ها را به شما آموزش می دهد و نه این وسایل کوچک ترین کاربردی در بازی دارند.

افکت زیبای باران و طراحی تحسین برانگیز شهر بوستون

مبارزات با سلاح گرم یکی از بخش های جدید اضافه شده در نسخه سوم است. کانر بر خلاف سربازان دشمن که از تفنگ سرپر استفاده می کنند ، از تفنگ دستی استفاده می کند اما نکته حائز توجه آن است که سرعت آماده شدن تفنگ شما برابر با تفنگ های سرپر دشمن است و از این لحاظ هیچ گونه برتری نسبت به آنان ندارید. همچنین تفاوتی ندارد که گلوله شما به سر یا هر قسمت دیگری از بدن دشمنان برخورد کند ، چرا که دشمنان در هر صورت با دو گلوله کشته خواهند شد. تفنگ ها در بازی تنوع زیادی ندارند و نکته قابل تعامل در مورد تفنگ کانر ، سرعت و دقت کمتر این تفنگ نسبت به تفنگ مخصوص اتزیو ، در بیش از دو قرن پیشتر از دوران این بازی ، است.

حال به بخش شکار می رسیم. شکار در بازی به سه صورت امکان پذیر است: کاشت تله ، شکار بوسیله سلاح ها و مبارزه با حیوانات. هر سه حالت شکار ساده اما لذت بخش اند. در حالت اول شما باید تله های انفجاری خود در نزدیکی منابع غذایی حیوانات کار بگذارید. در این بخش کمبود دیگر نوع های تله ، آن هم با وجود درختان بسیار زیاد در جنگل به شدت احساس می شود. حتی وجود تله های زمینی کاشته شده در جنگل توسط دیگر شکارچیان می توانست یکی چالش های بازی کننده هنگام عبور از جنگل به شمار آید.

در حالت دوم شما می توانید با استفاده از تفنگ یا تیر کمان خود از راه دور و بوسیله Hidden Blade یا تبر ، از فواصل نزدیک یا از بالای سر حیوانات آن ها را شکار کنید. عدم توانایی نشانه گیری با تیر و کمان ، با وجود افزایش سرعت شکار ، از جذابیت این بخش می کاهد.

حالت سوم در مواجهه با حیوانات وحشی نظیر خرس ها و گرگ ها و یا پس از حمله ای ناموفق به گوزن ها رخ می دهد. حالت سوم به صورت دکمه زنی رخ می دهد و علیرغم ساده بودن ، لذت بخش ترین حالت در بین این سه حالت به شمار می آید.

از دیگر بخش های جدید بازی ، می توان به نبرد های دریایی اشاره کرد. نبرد های دریایی در بازی طراحی بسیار خوب و پر جزئیاتی دارند و از جذاب ترین بخش های این شماره به حساب می آیند. در نبرد های دریایی جهت باد ، میزان بادبان های مورد استفاده ، جهت کشتی ، سرعت عمل ، فرار از حملات دشمن و انتخاب سلاح مناسب ، تأثیر زیادی در پیروزی بر دشمنان دارد. آخرین نبرد دریایی در بازی ، اوج دقت و خلاقیت سازندگان را در طراحی این بخش به نمایش می کشد و جذاب ترین دقایق بازی را رقم می زند.

مینی گیم جدیدی که در این نسخه به بازی اضافه شده است ، مینی گیم باز کردن قفل هاست. این مینی گیم که در چند صحنه از بازی باالجبار مورد استفاده قرار می گیرد ، طراحی پر ایراد و آزار دهنده ای دارد ، به طوری که بار ها وسایل بی دلیل از جای خود خارج می شوند و این مینی گیم را برای مخاطب ملال آور می کنند.

انمیشن های حرکت نیز ، همچون انمیشین های مبارزات ، دچار تغییراتی شده اند و حرکت و جابه جایی در محیط های بازی را لذت بخش تر از گذشته می کنند.

از دیگر نکات حائز اهمیت در این نسخه می توان به بزرگی محیط های بازی اشاره نمود. برای اولین بار در سری “فرقه قاتلین” می توان بازی را یک عنوان Open-World محسوب کرد. با وجود آنکه خط داستانی بازی همچون گذشته به صورت خطی پیش می رود ، اما وجود بازی ها ، قمار خانه ها ، شکار ، کمک به عابران و مأموریت های فرعی نسبتاً متنوع ، این بازی را بیش از پیش به یک عنوان “دنیای باز” نزدیک کرده است.

نبرد های دریایی از جذاب ترین بخش های این شماره به حساب می آیند.

مأموریت های فرعی در بازی از جذابیت بالایی برخوردار نیستند و طراحی ضعیف تری نسبت به نسخه های گذشته دارند. در این نسخه بر خلاف نسخه پیشین خبری از معماها ، غار های مخفی و یا مکان های مشهور و بزرگ نیست  و نبود این موارد از نقاط ضعف این نسخه محسوب می شود. بازی ها دارای تنوع نیستند و بسیار زود خسته کننده می شوند.

علیرغم بزرگ بودن محیط های بازی ، غیر از “سفر سریع” از طریق نقشه ، هیچ راه سریعی برای گشت و گذار در شهر نیست. اسب ها نیز فقط در صحنه های جنگ می توانند با سرعت بالایی بدوند و مشخص نیست که چرا برخلاف گذشته اسب ها نمی توانند در طی بازی با سرعت بدوند. همچنین فرا خواندن اسب ها برخلاف نسخه های قبلی که با زدن یک دکمه میسر بود ، منوط به استفاده از منوی وسایل در بازی شده است.

نبرد های بازی اکثراً بسیار کوچک تر از حد انتظار هستند. نبرد های لیبراسیون ها با کت قرمز ها در جریان انقلاب آمریکا ، نبرد های بسیار عظیمی بوده اند ، این در حالی است که نبرد هایی که کانر در آن ها شرکت دارد ، علیرغم تنوع و جذابیت ، در اندازه ای بسیار کوچک تر از حد واقعی صورت می پذیرد. همچنین زوایه دوربین بازی در برخی از صحنه های بازی که جنبه سینمایی دارند ، بسیار آزار دهنده است و با افزایش زمان این صحنه ها ، ملال آوری آن ها دو چندان می شود.

هوش مصنوعی بازی بسیار پر ایراد است. هوش مصنوعی تنها در بخش مبارزات عملکرد خوبی بر جای می گذارد اما در دیگر بخش ها نمایشی ضعیف دارد. برخورد شما با عابران پیاده ، هیچ عکس العملی را در پی ندارد ، بر خلاف نسخه دوم نه گدایی به دنبال شما می افتد و نه نیازی به پنهان شدن از دست نگهبانان دارید. هیچ گروه مبارز یا پوشش دهنده ای در بازی وجود ندارد که با پرداخت پول به آنها از آنان کمک بگیرید. همچنین به غیر از دو سکانس پایانی ، کت قرمز ها و لیبراسیون ها در کنار یکدیگر در شهر به نگهبانی مشغول اند و با حمله به یکی از آن ها ، گروه دیگر نیز به شما حمله می کنند!

روند گیم پلی بازی در سکانس های آغازین بسیار کند و ملال آور است. پس از ورود کانر ، جذابیت روند بازی افزایش می یابد اما باز هم نیمه دوم بازی بسیار خسته کننده و تکراری می شود. پس از آن با ورود پدر کانر به روند بازی و ایجاد همکاری دو نفره ، جذابیت بازی مقداری افزایش می یابد اما با رفتن وی ، بازی به روند قبلی خود ادامه می دهد.

بخش دزموند در این بازی ، جذابیت بیشتری نسبت به گذشته پیدا کرده و مأموریت های دزموند به خوبی در روند بازی جایگذاری شده است. نبود رابط کاربری در بخش دزموند ، به جذابیت و باور پذیری این بخش کمک شایانی کرده است. همچنین طراحی مراحل پلتفرمر در بخش دزموند بسیار بهتر و لذت بخش تر از مراحل کانر است.

طراحی مراحل پلتفرمر در بخش دزموند بسیار بهتر و لذت بخش تر از مراحل کانر است.

یک قدم به پایان

موسیقی بازی کاملاً با نسخه های پیشین متفاوت است. تم اصلی بازی بسیار زیبا و شنیدنی است اما کوتاه بودن موسیقی بازی ، باعث می شود که هر قطعه بار ها در طول بازی تکرار شود و جذابیت خود را از دست بدهد. موسیقی بازی اکثراً به صورت الکتریکی اجرا شده و به ندرت اثری از ساز های کلاسیک در آن شنیده می شود. با این حال آهنگسازی بازی تحسین بر انگیز است و هم در صحنه های احساسی و هم در صحنه های حماسی و اکشن ، فضاسازی مناسبی را انجام می دهد.

نوای باد

صداگذاری بازی در بسیاری جهات به خوبی انجام پذیرفته است. صداگذاری برخورد اجسام ، صداگذاری افکت های مختلف همچون باران و آتش ، صداگذاری اسلحه ها و … همگی به خوبی صورت پذیرفته است. حتی در گاهی اوقات صدای راه رفتن شما در گلها و چاله های آب میان آن ها ، شما را شگفت زده می کنند.

گویندگان بازی نیز وظیفه خود را به خوبی انجام داده اند و عملکردی قابل قبول داشته اند. تنها مشکلی که در صداگذاری این عنوان وجود دارد ، سینک نبودن آن هاست. در بسیاری از مواقع صدای گویندگان با لب شخصیت ها سینک نیست و یا صدای اجسام پیش برخورد با آن ها شنیده می شود. این اتفاق بیش تر در صحنه های سینمایی رخ می دهد اما به اندازه ای آزار دهنده است که نکته ای منفی برای صداگذاری بازی به شمار آید.

نمونه ای از تابش شدید خورشید در هوای برفی!

سخن آخر

فرقه قاتلین ۳ ، علیرغم تمامی مشکلات و ایرادات ، یکی از بهترین عناوین امسال محسوب می شود ، با این حال همچنان بهترین عنوان سری فرقه قاتلین ، نسخه دوم آن باقی می ماند.

سومین نسخه اصلی فرقه قاتلین می توانست با صرف زمان و دقت بیشتری برای ساخت و برطرف کردن مشکلات خود در بخش های فنی ، به یکی از بهترین عناوین این نسل مبدل شود اما عرضه سالیانه این بازی ، باعث شد تا این بازی آن چنان که باید و شاید عمل نکند. بنابراین می توان بزرگ ترین نقطه ضعف بازی را عرضه نابهنگام آن محسوب کرد.

۸/۱۰

Version Tested: PC

عادل نریمانی

- Assassin’s Creed III
سازنده: Ubisoft
ناشر: Ubisoft
سبک: ماجرایی/اکشن سوم شخص
تاریخ عرضه: اکتبر و نوامبر ۲۰۱۲
پلتفرم ها: PC, PS3, Xbox 360, Wii U